ΘΑ ΠΙΣΤΕΥΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΘΕΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΗΞΕΡΕ ΝΑ ΧΟΡΕΥΕΙ

ΦΡ. ΝΙΤΣΕ
ΒΙΒΑ ΡΥΠΑΝΣΗ!


Τώρα όλα τακτοποιήθηκαν κι είναι όπως πρέπει. Καήκανε τα πάντα. Ωραίο δεν είναι να βλέπεις στάχτη και καταμαύρο αντί για πράσινο; Τι τα θέλαμε τα δέντρα, βρε παιδιά; Άχρηστα μας ήταν... Σιγά, τι κάνανε; Επειδή μας δίνανε οξυγόνο και ανάσα; Αχρηστα πράγματα... Τώρα, όλα είναι τέλεια... Με το διοξείδιο, το κάρβουνο, με τα 3,4 πάρκα της κακιάς ώρας στην Αθήνα... Καί πού είστε παλικάρια; Να τα κάψετε κι αυτά και στη θέση τους να κτίσουμε καμιά πολυκατοικία και κανένα πάρκινγκ, γιατί, έλεος! Δεν βρίσκεις να παρκάρεις ούτε ποδήλατο...
Και μην ξεχνάτε, εσείς, οι έξυπνοι, που κάψατε αυτά τα δάση για να χτίσετε τις βιλάρες σας, να φτιάξετε σύστημα πυρασφάλειας
γιατί μετά από χρόνια θα έρθει κάποιος άλλος σαν κι εσάς και θα βάλει φωτιά για να χτίσει δίπλα σας ή αποπάνω σας...

 
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response.
3 Responses
  1. Θέλω μια βίλα στην Αττική.. πού έμεινε άκαφτο;

  2. otan matho tha sou po file mou .

  3. Όσο ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει ότι είναι μέρος αυτου του περιβάλλοντος, αλλά πιστεύει ότι είναι κάτι ξένο, τόσο τον περιμένει μαζικός αφανισμός...