Υπόγειος Κόσμος 2009: Αυγούστου 2009

Archives

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΕΣΗΕΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 2 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 12

alitaki

Αυγ 2009

Την Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2009 συμπληρώνονται 3 μήνες απο τότε που ψηφίσαμε αυτούς τους ΑΧΡΗΣΤΟΥΣ επαγγελματίες συνδικαλιστές του ΚΩΛΟΥ και ακόμα η ΕΣΗΕΑ παραμένει χωρίς προεδρείο. Με έναν Σόμπολο σε ρόλο προεδρεύοντα και ένα Ράμμο που τη μια λείπει σε διακοπές και την άλλη πονάει ο κώλος του και δεν μπορεί να παραστεί. Με τους σκληροπυρηνικούς της Συσπείρωσης να μην μπορούν να τα βρούν ούτε μεταξύ τους και να έχουν την αξίωση να αναλάβει την θέση του Προέδρου η "γιαγια" με το Αλτσχάιμερ. Με ένα Κουμπιά που όσο και να θέλει ο άνθρωπος να βοηθήσει στο σχηματισμό προεδρείου δεν μπορεί ο χριστιανός μοναχός του!!! Και φυσικά τον αχώνευτο χοντρομπουχέσα που δε λέει να βάλει μυαλό και αναζητάει σωτηρία απο την ξεφτίλα του στα δικαστήρια όπου προσπαθεί να προσβάλλει τις εκλογές. Τις ίδιες μαλακίες έκανε και με την ΠΟΕΣΥ.ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΔΕΣ φτάνει πια η κοροϊδία. Οι θέσεις εργασίας μειώνονται. Τα μεροκάματα ψαλιδίζονται. Τα μπλοκάκια παροχης υπηρεσιών γίνονται καθεστώς. Η ανεργία τραβάει την ανηφόρα και πιάνει το 10%. Οι απολυμένοι συνάδελφοι του Ελευθερου Τυπου του Ξένιου της Αθλητικης Ηχους πλέουν σε πελάγη απελπισίας. ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΩΡΕ ΜΑΛΑΚΕΣ κοιτάτε πως θα καθίσεται τον στρογγυλό πισινό σας σε καποια καρέκλα του προεδρείου??? ΝΤΡΟΗ ΣΑΣ ρε ξεφτιλισμενοι που έχετε απο 2 και 3 δουλειές ο καθένας σας και ΣΤ ΑΡΧΙΔΙΑ ΣΑΣ όσοι δεν έχουν να πάρουν γάλα στα παιδιά τους.Γι αυτό ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ πρέπει να συγκεντρωθούμε την Τετάρτη στις 12 το μεσημέρι στην ΕΣΗΕΑ για να φωνάξουμε στους ξεφτίλες την ώρα που θα συνεδριάζουν οτι δεν πάει αλλο και να πάψουν να παίζουν κομματικά παιχνιδάκια στις πλάτες όλων μας.ΣΗΜΕΡΑ ειμαστε εμείς άνεργοι αλλά αν τους αφήσουμε να συνεχίσουν το βιολάκι τους ΑΥΡΙΟ μπορεί να είστε εσείς. Είμαστε ΟΛΟΙ εν δυναμει ανεργοι με τη συνδικαλιστικη ηγεσία που ψηφισαμε.

από Άνεργοι Δημοσιογράφοι

Leave a Comment

ΒΙΒΑ ΡΥΠΑΝΣΗ!

alitaki

Αυγ 2009

Τώρα όλα τακτοποιήθηκαν κι είναι όπως πρέπει. Καήκανε τα πάντα. Ωραίο δεν είναι να βλέπεις στάχτη και καταμαύρο αντί για πράσινο; Τι τα θέλαμε τα δέντρα, βρε παιδιά; Άχρηστα μας ήταν... Σιγά, τι κάνανε; Επειδή μας δίνανε οξυγόνο και ανάσα; Αχρηστα πράγματα... Τώρα, όλα είναι τέλεια... Με το διοξείδιο, το κάρβουνο, με τα 3,4 πάρκα της κακιάς ώρας στην Αθήνα... Καί πού είστε παλικάρια; Να τα κάψετε κι αυτά και στη θέση τους να κτίσουμε καμιά πολυκατοικία και κανένα πάρκινγκ, γιατί, έλεος! Δεν βρίσκεις να παρκάρεις ούτε ποδήλατο...

Και μην ξεχνάτε, εσείς, οι έξυπνοι, που κάψατε αυτά τα δάση για να χτίσετε τις βιλάρες σας, να φτιάξετε σύστημα πυρασφάλειας

γιατί μετά από χρόνια θα έρθει κάποιος άλλος σαν κι εσάς και θα βάλει φωτιά για να χτίσει δίπλα σας ή αποπάνω σας...

3 Comments

ΟΛΕΘΡΟΣ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ....

alitaki

Αυγ 2009

...Είμαι θετικός άνθρωπος, πάντα προσπαθώ να βρω κάτι καλό, αλλά σε ό,τι αφορά τους πολιτικούς και την κυβέρνηση βλέπω μόνον ασχήμια.

Δύο 24ωρα καίγεται και όσο πράσινο είχε απομείνει στην Αττική...

Φυσικό επόμενο αφού λεφτά υπάρχουν μόνο για να αγοράζουν πολεμικά αεροπλάνα και για να φτιάχνουν τις βίλες τους... Και κατάντησαν την Ελλάδα όπως τα μούτρα τους...Ασχημη!

1 Comment

21-8-2009...

alitaki

Αυγ 2009

Σαν σήμερα, 30 χρόνια πριν, δύο 17χρονα παιδιά σε ένα καθεστώς που τίποτα δεν επιτρεπόταν, φέρανε στον κόσμο ένα κοριτσάκι...

Γι' αυτό και σκέφτομαι τα χρόνια της αθωότητάς μου. Τώρα που γελάω με πολλά σκηνικά που έχω ζήσει αναγκασμένη από τη χούντα του Χότζα. Μεγάλωσα σε μια πόλη δίπλα στη θάλασα. Το σπίτι και το σχολείο μου ήταν δίπλα σε ένα δάσος παρθένο.Η μόνη μου στενοχώρια; Ότι δεν μπορούσα να βρω δικαιολογία αν αργούσα να γυρίσω σπίτι αφού το σχολείο ήταν τόσο κοντά.

Θυμάμαι τους φίλους μου, που σαν κι εμένα, κακοντυμένοι, πολύ αδύνατοι και με μούτρα πάντα βρώμικα...Θυμάμαι τη μάνα μου, που δούλευε σε ένα εργοστάσιο όλη μέρα και την Κυριακή ήταν αναγκασμένη να δουλευει ως εθελόντρια να χτίσει πολυκατοικίες!Θυμάμαι τον πατέρα μου, που η μόνη του χαρά ήταν μπας κι η μανα μου κατάφερνε να του βρει καμιά μπίρα στο μόνο εστιάτοριο που είχαμε. Υπήρχε πολλή φτώχεια μα τότε δεν μπορούσα να το καταλάβω... Ολα μας φαίνονταν φυσιολογικά.Φυσιολογικό το βρίσκαμε να μας ξυπνούν οι σειρήνες στις 2 τη νύχτα και να πηγαίνουμε να κρυφτούμε στα μπούνκερ που είχε φτιάξει το καθεστώς Χότζα για να μας προφυλάξει απ' τους εχθρούς. Να είμαστε έτοιμοι όταν μας επιτεθούν χώρες ιμπεριλιαστικές.Και να γινόταν μια φορά τον χρόνο, χαλάλι. Αυτό γινόταν 2 με 3 φορές τον μήνα!

Θυμάμαι τους δασκάλους μου, που έτρεμα μπροστά τους και τα αυτιά μου ήταν πάντα κοκκινισμένα από τα τραβήγματα.Βλέπετε ήμουν άτακτο παιδί και δεν μου έφτανε το ξύλο στο σχολείο, με περίμενε μετά και από τη μάνα μου που δεν έχανε ευκαιρία.

Τώρα τη δικαιολογώ. Ήταν πολύ νέα, με τέσσερα παιδιά και πολύ φτωχή... Το κεφάλι της πονούσε κάθε μέρα από την αγωνία για το τι θα μας τάιζε. Θυμάμαι που είχα μια φίλη από 5 χρονών και την έπαιρνα μαζί μου να πάμε στα Τίρανα, για να γίνουμε ηθοποιοί. Στο τέλος μας μάζευαν οι μπάτσοι κι έτρωγα της χρονιάς μου από τη μάνα μου. Όμως δεν με ένοιαζε, έφευγα συνέχεια... Ήθελα κάτι καλύτερο, είχα όνειρα, χανόμουν στα βιβλία και ζούσα μέσα τους, σε έναν κόσμο όπως τον ήθελα εγώ...Έβλεπα τη θάλασσα κι αναρωτιόμουν: Πίσω απ' αυτήν τι να υπάρχει αράγε;

Θυμάμαι μια φίλη μου, που στο σχολείο έκανε λάθος στη Γεωγραφία στα σύνορα και από την άλλη μέρα δεν ξαναήρθε στο σχολείο. Κι αυτήν και την οικογενειά της τους έστειλαν σε ένα χωριο, χαμένο, που το χρησιμοποιουσαν για φυλακή. Μας μάθανε να μη μιλάμε για τίποτα γιατί μέχρι μέχρι και οι τοίχοι έχουν αυτιά. Αν έλεγες το παραμικρό χανόσουν από προσώπου γης. Κάποιος είπε μια μέρα σε έναν φούρνο: Δεν έχει ψωμί σήμερα;Και η πωλήτρια του είπε:Δες τα ράφια, είναι γεμάτα.Και τα ράφια ήταν άδεια.Ήταν μεγάλο έγκλημα να πεις πως δεν υπήρχε ψωμί...
Το 1990-91 άνοιξαν τα σύνορα και τελειωσε αυτός ο εφιάλτης .Ομως μας περίμεναν άλλοι εφιάλτες. Είχαν αλλάξει όλα και είχαμε υποστεί πραγματικό σοκ .
Βγήκαμε στον κόσμο σαν τα σκυλιά, τα αγριεμένα, και κάναμε πολλά από αμάθεια. Πέσαμε στο φαγητό, στα ρούχα, στα καλύτερα σπίτια, και χάσαμε το μέτρο....

6 Comments

ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΣ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ

alitaki

Αυγ 2009